Komuna ŝatado de fotado kaj homaj rilatoj, kuniĝo de fotisto amatora kun esperantistino ebligas al ni montri al niaj tutmondaj geamikoj niajn fotojn kaj vojaĝigi tra la mondo dank' al fotoj el niaj turismaj, familiaj aŭ kamparaj promenadoj.

• Anna Löwenstein
Rememoroj pri tempo de silko kaj pajlo: portreto de japana urbeto.
Ĵuniĉi Saga. Trad. Judyta Szczerbicka-Yamato. Jelenia Góra: AD REM, 2006. 265p. 25cm. ISBN 8389863464.
Prezo: € 31,20
Fiŝkaptistoj, komercistoj, metiistoj, gejŝoj: jen nur kelkaj el la homoj, kiuj kontribuis al ĉi tiu tre interesa libro. Temas pri memoroj de la pasinteco (ĉefe el la komenco de la ĵus pasinta jarcento) kolektitaj de maljunuloj vivantaj apud la Lago Kasumigaura, 70 kilometrojn nordoriente de Tokio. En sesdeko da mallongaj intervjuoj ili donas bildon de la tuta socio de la pinto ĝis la fundo.

• Sten Johansson
Ĉu vi konas Blaise Cendrars?
Manuel de Seabra. Vieno: IEM, 2007. 86 p. 23cm. ISBN 3010000332.
Prezo: € 12,30
En la Esperanta romanarto superregas kelkaj kategorioj. En fruaj epokoj ofte temis pri verkoj ideaj aŭ idealismaj en iom eksmoda stilo. En la lastaj jardekoj krimromanoj, ofte sen tre altaj pretendoj literaturaj, okupis ampleksan parton.
Inter la relative malgranda parto, kiu ambicias iom pli, dominas tradicia rakonta stilo. Eĉ kiam la lingvo estas eksperimenta, la strukturo kaj verka tekniko ĝenerale restas pli klasika. Kaj malofte oni trovas realisman rilaton al nia moderna socia kunteksto.

• Luiza Carol
Paolo, la lernanto de Leonardo da Vinĉi.
Hans Ulrich. Trad. Benata Hengstmengel-Koopmans. Dobřichovice: KAVA-PECH, 2008. 111p. 20cm. ISBN 9788087169018.
Prezo: € 9,90

Kun granda plezuro mi legis ĉi tiun libron, kiu plej taŭgas por mezgradaj lernejanoj, sed povas interesi kaj amuzi ankaŭ pli aĝajn adoleskantojn kaj plenkreskulojn. La romano estas kvazaŭ panorama rigardo al Florenco en la 15-a jarcento, kiel la fronta kovrilo sugestas. La teksto prezentiĝas kiel rememoraĵo verkita de plenkreskulo, pri sia infanaĝo en Florenco. Tiu rakontas pri la periodo kiam li estis unu el la lernantoj de Leonardo da Vinĉi, dum lia edzino Giraga (kiu nun helpas al li rememori detalojn) estis la sklavino de nobela familio. Paolo, la eksa lernanto de Leonardo, surpaperigas tiun ĉi rakonton por sciigi al sia filo familian sekreton: tiu ĉi estas la nepo de la murdita nobelo Juliano de la Mediĉoj.

• Virto

La 26-an de januaro 2019 ekis la unua Esperanto-kurso en Shenzhen-Esperantista Hejmo.
Shenzhen estas grava kaj granda urbo en provinco Guangdong ĉe la suda marbordo de Ĉinio. Antaŭe neniam okazis Esperanto-kurso en la urbo, kvankam tie ekzistas nemalmultaj esperantistoj kaj eĉ kreiĝis Esperantista Hejmo pasintjare. La Esperantista Hejmo en Shenzhen estas domo kun 6 ĉambroj kaj pli ol 10 litoj por vizitantaj esperantistoj el diversaj lokoj de la tuta mondo.

• István Ertl

L’esperanto in Italia. Alla ricerca della democrazia linguistica.
Carlo Minnaja. Padova: Il Poligrafo, 2007. 225p. 21cm. ISBN 9788871155463.
Prezo: € 23,70
Kiom da homoj interesiĝas pri la historio de la itala Esperanto-movado sufiĉe por preti legi monografion 225-paĝan? Kelkcento, mi supozas. Kiom el tiuj regas la italan lingvon? Kelkdeko, mi imagas. Tiu aferstato bedaŭrindas, ĉar se ankaŭ nekonantoj de la itala povus trafoliumi la verkon de Carlo Minnaja kun kompreno, ili facile kaptiĝus kiel aĉetantoj. La erudicia libro sin legigas kvazaŭ streĉromano, kun vivoplene priskribitaj protagonistoj — ekde Marignoni kaj Ghez tra la familio Minnaja, la fratoj Migliorini aŭ Clelia Conterno, ĝis Corsetti kaj De Salvo — kaj kun same tridimensiaj flank-figuroj kiel... nu, sed neniun ni ofendu per la epiteto „flanka“.

Ĉi-numere la Redakcio decidis paroli kun Jo Haazen. Li estas konata flandra muzikisto kaj esperantisto. Li ege famiĝis kiel kariljonisto kaj instruisto. Jo Haazen ricevis plurajn premiojn, distingojn kaj dekoraciojn, inter kiuj: la ordenon “Honors of Music” (Universitato de Kaliformio, 1980), Civilan Ordenon Unuaklasan (Belga Ministerio pri Internaj Aferoj, 1995,), Honora Eŭropa Senatano Pro Pace et Unitate, e meritu et honoris causa (BVSE-UEF, 2000), honorigan diplomon de la urbo Sankt-Peterburgo (2004), “Ordenon de la Amikeco” pro sia “unika kontribuo al la revivigo de la mu­ziktradicioj en la fortikaĵo de Petro kaj Paŭlo, siatempe kreitaj fare de la imperiestro Petro la Granda” (Rusio, 2004, enmanigis la prezidanto de Rusio Vladimir Putin), Komandoro en la Ordeno de la Krono (distingis la belga reĝo Albert II, 2012) kaj multajn aliajn. Pliajn informojn pri li vi povas trovi en Vikipedio – https://eo.wikipedia.org/wiki/Jo_Haazen.
Li aktive kontribuas al la Esperanto-movado, prelegas dum Esperanto-aranĝoj, ekzemple, dum IKU-sesioj en la Universalaj Kongresoj.