Afriko brilas

La 42-a numero de Esperanto en Afriko estas senpage elŝutebla per la jena ligilo:https://www.esperanto-afriko.org/Esperanto%20en%20Afriko%20n-ro%2042.pdf.

• Mirejo Grosjean el Kotonuo, parto de mesaĝo al potencialaj kandidatoj

La organizanto de la unua afrika sesio estas Scio Sen Bariloj, SSB. La sesio okazos sabate la 28-an de novembro 2020 en JoCa (centre en Kotonuo). La komenco estos je la 9-a horo matene. Vi povas kandidatiĝi por la niveloj B1 aŭ B2 aŭ C1. Okazos nur la skriba parto. Por elekti vian nivelon, rigardu jenajn dokumentojn, kiujn mi sendas al vi; temas pri paĝoj el la KER-libro laŭ kiu vi povas taksi vian nivelon. La kompletan dokumenton vi povas trovi ĉi tie: https://edukado.net/ekzamenoj/referenckadro

La 41-a numero de Esperanto en Afriko ĵus aperis.
La ligilo al la revuo: https://www.esperanto-afriko.org/Esperanto%20en%20Afriko%20n-ro%2041.pdf

Enhave:
• P1 Enkonduko
• P1 Telegrama komunik-listo por inform(iĝ)i pri Afriko
• P2 Diluvo en Uvira, peniga kruco por la lokaj esperantistoj

• Augustin Kakozwa

Saluton, karaj!
Mi ege dankas vin por via emo kaj ke vi pensas pri niaj agadoj kun ge­orfoj, vi ĉiam estos informataj kiel ni evoluos, ĉar ni ofte raportos al vi.
Mi volas iomete prezenti min kaj la georfojn al vi:
1. Pri mi: mi estas instruisto de Es­peranto al tiuj ĉi georfoj ekde 2004; kiel honorofica volontulo mi instruas ilin, do sen salajro, ĉar en Esperantujo ne estas ia oficejo kiu pagus salajron. Sed mi fieras kaj kontentas, kiam miaj mal­novaj gelernantoj povas nun flue paroli Esperanton. Mi mem studas por iĝi ku­racisto.
2. Pri la georfoj: ni troviĝas en la urbo Goma, en la orienta parto de nia lando DR Kongo, kie ĉiam okazas sen­ĉesaj militoj jam de pli ol 20 jaroj. Tial mi instruas amason da georfoj, kies gepatrojn oni mortigis dum la militoj.

De la 21-a ĝis la 27-a de decembro 2019 okazis en Bujumbura, Burundo, la 7-a Afrika Kongreso de Esperanto de UEA, en kiu partoprenis 135 geesperantistoj el 9 landoj (Belgio, Burundo, DR Kongo, Italio, Kameruno, Madagaskaro, Tanzanio, Svislando kaj Togolando). La kongresa temo estis: VERDIGO DE LA KONTINENTO AFRIKO. Post diskutoj, ni alvenas al la jena rezolucio:

1. La Afrika komisiono verku kaj disponigu al la afrikaj esperantistoj modelon de efika varbmetodo. Tiun efikan varbmetodon landaj asocioj kaj kluboj traduku al respektivaj lokaj lingvoj por informado.

2. Afrikaj esperantistoj dediĉu sian tempon kaj energion por plifortigi la varbadon kaj la instruadon de la internacia lingvo.

3. La Afrika Komisiono helpu al lokaj, landaj kaj regionaj organizoj okazigi Esperanto-eventojn.

• M. Rafaela Urueña

Unu plian fojon Afriko atentigas nin okaze de Afrika Traktato pri Libera Komerco aŭ Afrika Kontinenta Traktato pri Libera Komerco. Fakte la 30-an de majo 2019 estis historia dato por la afrikaj ekonomioj, ĉar tiam ekvalidiĝis tiu menciita traktato por starigi la plej grandan areon de la mondo, per merkato je pli ol 1200 milionoj de homoj. Temas pri komerca traktato inter 44 ŝtatoj de Afrika Unio, kies celoj estas krei unikan merkaton, areon por libera cirkulado de homoj kaj eĉ monan unuon. Tamen tiu projekto estas malnova.

• Privas Tchikpe
Esperanto forte montriĝis ko­mence de la okdekaj jaroj en Afriko. Kon­tribuis al tio Hans Bakker, Ger­main Pirlot kaj aliaj. Ekde tiu epoko la mo­va­do evoluis el individuaj per­sonoj al fondo de kluboj, poste de landaj asoci­oj, kiuj aliĝis al UEA. Tiam ne ekzis­tis la reto. La unuaj esperantistoj devis sen­di siajn hejmtaskojn al Nederlando aŭ Belgio, atendi semajnojn por ricevi la sekvan taskon. La tuta afero estis mul­tekosta. Helika poŝto estis la nu­ra vojo por havi kontaktojn tra la mon­do. Por helpi al tiuj unuaj kuraĝuloj UEA kaj la eŭropaj instruistoj kontribuis al elspezoj por pagi la poŝtmarkojn. An­kaŭ kelkaj vojaĝoj estis pagitaj de UEA kaj de privatuloj, ĉar ekzistis nek skaj­po nek poŝtelefono.

• Mireille Grosjean
Afriko havas nun 1 200 000 000 da loĝantoj, simile kiel estas en Barato kaj Ĉinio. Ĉu ni povas di­ri, skribi, ke Esperanto brilas en Afriko? Certe ne. En norda Af­riko magras nia movado, sed ne ĉiuj individuoj distanciĝas de nia lingvo tie. Sude de Saha­ro la situacio estas pli bona. Kiam afrikanoj aŭdas pri nia lingvo, ili interesiĝas. Ĉefe ili interesiĝas pri ĝi por akiri kontaktojn tra la mondo.