• Detlev Blanke
Unsere Sprachenwelt und ihre Zukunft
(Nia mondo de lingvoj kaj ĝia
estonteco)
Max Hans-Jürgen Mattusch. Norderstedt: BoD, 2012.
268p. 19cm. ISBN 9783848218691.
Prezo: € 18,60.

La aŭtoro (1931-) estis en GDR konata slavisto kaj, aparte, specialisto pri faklingva komunikado en la natursciencoj (li instruis i.a. en la universitatoj de Jena, Halle, Dresden, Moskvo, Ufa kaj Sofio). Per diversaj publicaĵoj li subtenis la poresperantan agadon en GDR. La instruadon de la lingvo li iniciatis en la universitato de Halle. Internacia lernolibro de Esperanto por universitatoj, planita por ŝtata eldonejo (ellaborita kune kun Sabine Fiedler en 1988) post 1990 ne plu povis aperi. Post la germana unuiĝo li kunfondis la germanan Societon pri Interlingvistiko kaj kune kun sia edzino Edeltraud en 2002 publikigis historion de Esperanto en la germana urbo Düsseldorf.

• Ralph Schmeits
Eĥoj el Bembujo
Elisée By’elongo Isheloke. [Embres-et-Castelmaure]: MAS, 2009. 102p. 21cm. ISBN 9782918300113. Prezo: € 9,00

Kio estas la rilato inter Esperanto kaj paco? Tiun demandon mi provas respondi de kelkaj jaroj, sed ankoraŭ ne trovis kompletan respondon. Foje mi renkontas responderon, kiel nun per ĉi tiu libro.

La Redakcio de la revuo Esperanto ĉi-numere intervjuas la konatan li­tovan esperantiston Povilas Jegorovas.

Revuo Esperanto: Laŭ la informo el Esperanta Vikipedio vi ellernis Esperanton en 1970. Kio instigis vin tion fari?

P.J.: Jes, en 1970 mi lernis en la 9-a kla­so de mezlernejo en Molėtai. Tiam en septembro en la lernejo aperis no­­va instruisto de la litovaj lingvo kaj literatu­ro Balys Matiukas, kiu es­tis es­perantisto kaj anoncis pri fakul­tati­va in­struado de Esperanto. Mi iris ti­en pro simpla scivolemo, ĉar ĝis ti­am mi aŭdis ab­so­lute nenion pri Es­peranto. Mi ne tuj kaptiĝis, ĉar la ins­truado ne estis in­tere­sa kaj pri la Espe­ranto-movado al ni oni ne rakon­tis. Kompreneble, tiu­tempe en la so­veta Litovio tio ne estis ŝatata te­mo.

• Fabien van Mook
Historiaj ĉevroj
San Werner. Brno: Jan Werner.
2013. 73p. 21cm. Ilus.
Prezo: € 6.30

Jen kelkaj konstruteĥnikaj terminoj: ĉevrono, truso, dilo, klinbenko, patno, selumo, gropo. Ĉu ili aspektas kvazaŭ ordinaraj, ĉiutagaj vortoj?
Multaj legantoj verŝajne respondas jese al la demando. Krom en Esperanto, oni supozeble la saman trajton konstatas en multaj aliaj lingvoj. Se fakuloj relative malmulte komunikas en internacia skalo, la nocioj kaj terminoj, kiuj estas internacie rekonataj, estas malmultaj. Tiel estas en konstruteĥniko. Ankoraŭ nuntempe tre multaj, eĉ plej bazaj, konstruteĥnikaj nocioj ne havas sian Esperantan terminon. En tia situacio la trovado de taŭgaj terminoj en Esperanto (kiu ja estas internacia lingvo) estas granda defio!

• Mark Fettes
UEA en konscio de esperantistoj.
Zbigniew Galor, Jukka Pietiläinen. KAVA-PECH. Dobřichovice. 2015.
167 paĝoj. Prezo: 15,00 €

Sociologiaj studoj pri nia movado ne abundas kaj do bonvenas ĉi tiu nova kontribuo, bazita unuavice sur enketo farita en la 94-a UK en Bjalistoko. La aŭtoroj havas taŭgan profesian kompetenton por plenumi tian esploron, kaj aparte salutinda estas la fakto, ke ili ne baziĝis nur sur enketaj datumoj sed aldone konsideris retmesaĝojn, artikolojn, recenzojn kaj aliajn publikaĵojn en sia spurado de la nuntempa esperantista idearo.

• Jorma Ahomäki
Esploro kaj Dokumentado.
Ivo Lapenna. Red. Birthe Lapenna.
Đurđevac: Grafokom, 2014. 221p.
21cm. Bind. Kromkovrilo. ISBN
9789537818067. Prezo: € 30,00.

Tute freŝa estas en miaj manoj la verko Esploro kaj Dokumentado de Ivo Lapenna. La libro aperis okaze de la 60-jara datreveno de la Rezolucio favore al Esperanto akceptita en la Ĝenerala Konferenco de Unesko en Montevideo 1954. Redaktis ĝin Birthe Lapenna en Danlando. Grafike kaj teknike aranĝis la enhavon Josip Pleadin en Kroatio. La okazintaĵoj en la Esperanto-movado 1976-87 formas la kvintesencon de ĉi tiu nova eldonaĵo.

Cent jarojn post la letero de Zamenhof al diplomatoj

• Ulrich Lins
Komence de aprilo 1915, do antaŭ cent jaroj, Esperanto, la organo de UEA, publikigis longan leteron de Zamenhof. Ĝia titolo estis: “Post la granda milito”. Subtitole aperis la klarigo: “Alvoko al la diplomatio”. Du monatojn pli frue, la alvoko aperis dulingve en The British Esperantist¹ .
Kiam la letero estis publikigita en la revuo Esperanto, la milito jam daŭris pli ol duonan jaron. Ĝia eksplodo devigis la vojaĝantan Zamenhof reveni al Varsovio, antaŭ ol atingi Parizon, kie estis okazonta la 10-a Universala Kongreso. La milito multe turmentis lin, kaj li frue pripensis, kio okazu post ĝi. Unu rezulto estis la teksto, kiu inter la esperantistoj iĝis konata kiel “Alvoko al la diplomatoj”. Tio estas iom erariga, ĉar la adresatoj de Zamenhof fakte estis tiuj, kiuj “penos reordigi la rilatojn inter la popoloj”, do la politikistoj (ne vere nur al iliaj subuloj, la “diplomatoj”), kies tasko estis rekonstrui la postmilitan mondon.