Kulturo

Kunlaboro de la Internacia Esperanto-Ĥoro kun Kajto, Anjo Amika, Csabi kaj Bálint Slezák.
Tintilo (1857) estas la esperanta versio de Jingle Bells.
Horestrino : Zdravka Boytcheva
Kunordigado : Zdravka Boytcheva
Sonmuntado : Siméon Le Nepveu
Videomuntado : Linda Le Nepveu

• Amri Wandel

Estimataj membroj kaj kunlaborantoj de AIS,

La jaro 2020 restos en ĉies memoro kiel la jaro de la Pandemio, la plej severa en jarcento, sed ankaŭ la plej science sekvata, esplorata kaj espereble – venkata per rekorde rapida evoluigo de novspeca (mRNA) efika vakcino.

Ĉe AIS la koronviruso havis du gravajn efikojn: unue oni nuligis la GEA-IFEF-PEA kongreson, en majo, en kies kadro devus okazi SUS37. Due la 73-a sesio de la Internacia Kongresa Universitato (IKU) okazis unuafoje defore, kadre de la Virtuala Kongreso (VK), al kiu aliĝis ĉ. dumil personoj el pli ol 90 landoj. Unuafoje okazis virtualaj ekzamenoj fine de la IKU-AIS kursoj, kaj unufoje la IKU-AIS-libro aperis rete anstataŭ ol papere kaj estis senpage elŝutebla (eblas tamen mendi paperan ekzempleron ĉe la redaktoroj, eldonejo Impeto aŭ mi). Ene de du semajnoj elŝutoj ĝin senprecredenca nombro de pli ol 2500 personoj.

Post la Solena Malfermo de la VK okazis la tradicia IKU-Inaŭguro. Mi prezentis koncizan historion de IKU kaj AIS. Fine mi prezentis la IKU-AIS libron: la kolekto de tekstoj de la IKU-AIS prelegoj, eldonata ĉiujare ekde 1998. Preskaŭ ĉiuj IKU-libroj, inkluzive la ĉi-jara estas haveblaj en la IKU-paĝo de UEA: https://uea.org/teko/IKU/.

Eĉ se la UK-2020 en Montrealo ne okazis pro la pandemio kaj estas movita al 2022, la Montreala LKK eldonis belan kaj inspiran memoraĵon de tiu ĉi jaro: la Poŝtkarton kaj Poŝtmarkon de Espero. Havu la vian kiel donaceton al vi aŭ viaj amikoj por la jarfinaj festoj!

Sur la antaŭo de la poŝtkarto aperas la vortoj “2022: Montrealo atendas vin”, kun la ĉielarko kaj la ĉiellinio de Montrealo. Dorsoflanke troviĝas la inspira citaĵo de Zamenhof: “Nur rekte, kuraĝe kaj neflankiĝante ni iru la vojon celitan!” “Tiu ĉi frazo inspiris, nin, la montrealanojn, kaj espereble inspiros ĉiujn esperantistojn”, diras Ĵenja Amis, la sekretario de la Montreala LKK, kiu dezajnis la poŝtkarton. “Mi aparte ŝatas skribi la nomojn kaj la adresojn de homoj, al kiuj iros la poŝtkarto, sur la ĉielarkaj adreslinioj de la karto”, aldonas Ĵenja. Sur la poŝtkarto (ankaŭ dezajnita de Ĵenja) aperas ĉielarko kaj la fama frazo: “Ĉio iros bone”.

Esperantologio / Esperanto Studies estas internacia revuo pri ĉiuj fenomenoj rilataj al Esperanto. Ĝi aperigas artikolojn bazitajn sur originalaj studoj pri lingvosciencaj, historiaj, literatursciencaj, psikologiaj, sociologiaj kaj politikaj aspektoj de Esperanto – kaj ankaŭ recenzojn pri libroj. Ĝi publikigas materialon en Esperanto aŭ en angla lingvo, sed estas principe malferma al materialo ankaŭ en aliaj lingvoj.

Ĝi estis fondita en 1949 de Paul Neergaard (Danlando) sub la nomo Esperantologio, kaj aperis neregule ĝis 1961. En 1999 ĝi estis revivigita kiel Esperantologio / Esperanto Studies fare de Christer Kiselman (Svedio), sub kies redakto aperis ĝis 2018 entute ok kajeroj. En 2019 ĝia eldonanto fariĝis la Centro de Esploro kaj Dokumentado pri Mondaj Lingvaj Problemoj (CED).

Sub la aŭspicio de CED, la numero 9 (1) de Esperantologio / Esperanto Studies ĵus aperis, kaj jam estas mendebla ĉe la eldonejo Mondial kaj ĉe la Libroservo de UEA. Redaktita de Humphrey Tonkin kaj Orlando Raola, ĝi enhavas ĉefe referaĵojn prezentitajn en antaŭaj Esperantologiaj Konferencoj. La plena teksto de tiu ĉi numero estos baldaŭ disponebla ankaŭ en la retejo de ESF.

• Mikaelo Bronŝtejn

Vasilij Jakovleviĉ Eroŝenko naskiĝis la 12-an de januaro 1890 en malgranda vilaĝo Obuĥovka en suda parto de Rusio lime kun Ukrainio. En la aĝo de kvar jaroj li blindiĝis pro variolo. La patro, bonhava vilaĝano aranĝis, ke Vasilij iĝu lernanto de la unika por Rusio lernejo por blindaj infanoj en Moskvo. Post fino de la lernejo la 17-jara junulo ekservis kiel violonisto en blindula orkestro de unu el moskvaj restoracioj. Tie li konatiĝis kun fervora esperantistino Anna Ŝarapova, kiu konvinkis lin ellerni la lingvon kaj per Esperanto iri en Londonon por studentiĝi en la Kolegio por blinduloj. Ekde tiam Esperanto estis fidinda apogilo de la talentulo dum lia tuta vivo. Post Britio li veturis en Japanion, kaj tiu lando iĝis lia dua patrujo. Eroŝenko ekposedis la japanan lingvon kaj komencis verki poemojn kaj fabelojn en Esperanto kaj en la japana.

La parteto de la Premia Festo de la Belartaj Konkursoj de UEA, 2020, kiu rilatas al la “Infanlibro de la jaro” https://youtu.be/W7r0erVUxwY

Karaj amikoj, jen la lasta ĉi-formata numero de La Riverego, la revuo de Esperanto-Societo Kebekia (ESK)! Bunta virtuala E-somero, novaj eldonaĵoj de ESK, 100-jariĝo de Vivancos, ZEO super la Niagaro kaj pli! http://www.esperanto.qc.ca/fr/riverego142-144/