Publikigita en julia-aŭgusta numero de 2019
Dum du oficperiodoj Mark Fettes estas la Prezidanto de UEA. Dum la 104-a Universala Kongreso en Lahtio la Komitato elektos novan Estraron kaj Prezidanton. La redakcio de la revuo Esperanto faris kel­kajn demandojn al Mark.

Revuo Esperanto: Kion vi lernis dank’ al tiuj du oficperiodoj kiel la Prezidanto de UEA?

M.F.: Mi lernis aprezi la fidelecon de nia membraro. Pagi sian kotizon jaron post jaro, regule donaci al niaj fondaĵoj, aranĝi siajn feriojn ĉirkaŭ la kongre­so – tiaj ordinaraj agoj estas la esenca, nemalhavebla bazo por ĉio alia. Nia granda defio estas nutri tian fidon kaj fidelecon en la novaj generacioj.
Mi lernis ankoraŭ pli pri la bunteco de nia movado, la ideoj kaj metodoj kiujn oni konstante elpensas por kun­ligi esperantistojn, plibonigi la ling­vo­­nivelon, varbi novulojn kaj uzi la lingvon bele kaj kree. Ni devas tro­vi pli da manieroj diskonigi tiajn mal­grandajn venkojn kaj miraklojn.
Mi lernis, aŭ eble pli ĝuste spertis, ke por fundamentaj ŝanĝoj oni devas labori pacience, jam preta por diversaj elreviĝoj kaj malsukcesoj survoje. En la lastaj ses jaroj mi sukcesis nur parte pri miaj renovigaj celoj. Tial mi volas kuraĝigi kaj subteni miajn posteulojn, ĉar pliaj ŝanĝoj necesas.

Inaŭguro de nova ludlisto en la jutubkanalo de UEA: voĉlegitaj artikoloj de la aprila numero 2020 de la revuo Esperanto

Saluton, karaj esperantistoj,

La jutubkanalo de UEA, UEAviva, inaŭguris novan ludliston. Temas pri la voĉlegitaj artikoloj de la aprila numero 2020 de la revuo Esperanto. La unua artikolo, de Ulrich Lins kun voĉo de Marianne Pierquin, prezentas pri la klarvido de Hector Hodler. Aŭskultinda!

Ni kore invitas ankaŭ aboni la jutubkanalon UEAviva. Laŭ la plano ĉiutage aperos du sonartikoloj. Bonan aŭskultadon!

Temas pri tre bona materialo por instrui. Mi bonvenigas vastan diskonigon en viaj aliaj platformoj.

Kore,
Fernando Maia Jr.
Vicprezidanto de UEA

• Bernhard Tuider
Antaŭ 90 jaroj, la 1-an de aŭgusto 1929, okazis la solena inaŭguro de la Internacia Esperanto-Muzeo en Vieno. Ekde tiam ĝi ĉiujare informas kaj surprizas milojn da personoj el la tuta mondo per la fascino de Esperanto. Inter 2016 kaj 2018 la Esperanto-Muzeo bonvenigis pli ol 55 000 vizitantojn.

En 1927 Felikso Zamenhof (1868–1933) donis la ideon por sistema Es­peranto-dokumentado, kiam li pro­ponis dum la 19-a Universala Kongreso de Esperanto en Danzig fondi inter­nacian Esperanto-bibliotekon okaze de la 50-jara jubileo de la lingvo en 1937. Hugo Steiner (1878–1969), entu­zi­as­ma esperantisto, ĉeestis la kon­gre­son en Danzig, transprenis la ideon, sed ne volis atendi 10 jarojn. Tial li kre­is tuj post sia reveno al Vieno mu­zeon, bibliotekon kaj arkivon pri Es­peranto kaj planlingvoj, la asocion “In­ternacia Esperanto-Muzeo en Wi­en”. Pro tiu frua fondo ĝi nun estas la plej tra­diciriĉa Esperantomuzeo kaj unu el la plej longdaŭre ekzistantaj lingvomu­zeoj en la mondo.

• Tobiasz Kubisiowski
La vivo de orkestromuzikisto / La ar­ĉinstrumentoj. Eddy Raats. Em­b­res-et-Castelmaure: MAS, 2018, 56 p.
Prezo ĉe UEA: 9,90 €.

La objekto de tiu ĉi recenzo es­tas libro de Eddy Raats. Libro kiu mem ne havas titolon, sed konsistas el du titolitaj partoj: La vivo de orkes­tromuzikisto kaj La arĉinstrumentoj, kaj estis eldonita lastjare de Monda Asem­bleo Socia. Temas pri unu el la mal­multaj esperantlingvaj libroj pri mu­ziko kaj ĉirkaŭmuzikaj temoj, preci­pe se oni konsideras nur tiujn eldo­nitajn en la lastaj jaroj.

De la antaŭa komuniko pri la koronvirusa krizo, http://uea.org/gk/855a1, okazis grandaj ŝanĝoj. Interalie, Kanado malpermesas ne-esencajn enirojn de eksterlandanoj ĝis la 30-a de junio kaj el Usono ĝis almenaŭ la 21-a de aprilo (http://decrets.canada.ca/attachment.php?attach=38990). Pro la rapide evoluanta situacio, malfacilas antaŭvidi, kiam la registaro repermesos la eniron de eksterlandanoj. La disvastiĝo de la epidemio tutmonde montriĝas multe pli granda ol oni antaŭe taksis. Pli kaj pli evidentiĝas, ke la medicinaj, ekonomiaj kaj aliaj implicoj povas daŭri longe post la estingiĝo de la epidemio.

• Fernando Pita
Ni iras, vi­das/Vamos, vemos..Maeso, María Ángeles (Trad Miguel Fer­nán­dez.) 3-a eld. Ocaña: Las­tura. 2017. Colección Alcalima 74. 111 paĝoj.
Prezo ĉe UEA: 10,20 €

Libromaniuloj, kiel mi mem, kaj eble ankaŭ la kara leganto ĝenerale in­teresiĝas ne nur pri la libro mem, sed aldone pri ĝia historio: kiel naskiĝis en la kapo de la aŭtoro la ideo ĝin ver­ki; la travivaĵoj kaj (mis)aventuroj vi­vigitaj de la teksto antaŭ, dum kaj post ĝia eldono ktp. Al tiuj ho­moj estos in­terese scii, ke la nun prit­raktota ver­ko havas nekutiman devenon: post dufoja eldono en Hispanio, la aŭtorino María Án­geles Maeso postulis, dum la pre­pa­rado de la tria eldono ne nur ke ĝi estu dulingva, sed ankaŭ ke tiu dua lingvo estu ĝuste Esperanto! Tiamaniere mar­ŝis surscenejen Miguel Fernández, ler­ta hispana esperantlingva poeto, kiu ja majstre preparis version de la libr(et)o nialingven.

Legu, ĝuu: https://www.ilei.info/revuoj/JunaAmiko1_2020.pdf