Eĉ se la UK-2020 en Montrealo ne okazis pro la pandemio kaj estas movita al 2022, la Montreala LKK eldonis belan kaj inspiran memoraĵon de tiu ĉi jaro: la Poŝtkarton kaj Poŝtmarkon de Espero. Havu la vian kiel donaceton al vi aŭ viaj amikoj por la jarfinaj festoj!

Sur la antaŭo de la poŝtkarto aperas la vortoj “2022: Montrealo atendas vin”, kun la ĉielarko kaj la ĉiellinio de Montrealo. Dorsoflanke troviĝas la inspira citaĵo de Zamenhof: “Nur rekte, kuraĝe kaj neflankiĝante ni iru la vojon celitan!” “Tiu ĉi frazo inspiris, nin, la montrealanojn, kaj espereble inspiros ĉiujn esperantistojn”, diras Ĵenja Amis, la sekretario de la Montreala LKK, kiu dezajnis la poŝtkarton. “Mi aparte ŝatas skribi la nomojn kaj la adresojn de homoj, al kiuj iros la poŝtkarto, sur la ĉielarkaj adreslinioj de la karto”, aldonas Ĵenja. Sur la poŝtkarto (ankaŭ dezajnita de Ĵenja) aperas ĉielarko kaj la fama frazo: “Ĉio iros bone”.

Por la 108-a Universala Kongreso (UK), post tri jaroj, la Estraro de UEA unuanime elektis Italion kiel kongreslandon. La kvaran fojon UK okazos en Italio. La gastiga urbo, Torino, estis la unua ĉefurbo de Italio (1861-1865). Urbo en kiu kunfandiĝas la itala kaj la franca etoso, kie aktivis gravaj intelektuloj kiel Norberto Bobbio, Italo Calvino, Clelia Conterno Guglielminetti, Natalia Ginzburg, Primo Levi, Cesare Pavese kaj Elio Vittorini, kaj en kies universitato longtempe profesiis Giorgio Canuto, iama prezidanto de UEA.

Post la dua mondmilito Torino estis celo de multnombraj suditalaj enmigrintoj, allogitaj de la grandaj fabrikoj, kio donis al la urbo ŝancon malfermiĝi, akcepti kaj helpi al bezonantaj eksteruloj. Tiurilate, aparte grava estis la aŭtomobila fabriko FIAT, kie deĵoris Ursula kaj Giuseppe Grattapaglia, dank’ al kiuj la fabriko eldonis kelkajn broŝurojn kaj mallongajn filmetojn en Esperanto, por diskonigi la urbon kaj la novajn aŭtojn.

Abonantoj jam povas elŝuti la januaran numeron de la revuo "Esperanto". La papera versio baldaŭ estos dissendita: https://uea.org/revuoj

La enhavlisto de la januara numero:
3 | Novjara mesaĝo de la prezidanto de UEA
6 | Esperanto en universitatoj: La 2-a Kuratora Konkurso por la Esperanto-Muzeo
7 | Kongresa Komuniko 1
8 | Intervjuo: Intervjuo kun Camilla Peruch
9 | Kulturo: Simbolo kaj ĝia sugesta forto
10 | AMO 2020 – de Aŭklando ĝis retlando
12 | Novaĵoj pri la KER-ekzamenoj

La 15-an de decembro la parolantoj de la internacia lingvo Esperanto festas la Zamenhof-tagon, nome la tagon de Ludoviko Lazaro Zamenhof, deklarita de Unesko 'merita monda personeco' pro la kreado de la internacia lingvo Esperanto kaj pro la disvastigo de la ideoj de paco, interkompreniĝo kaj kunlaboro inter ĉiuj popoloj.

La jaro 2020 estos memorata en la tuta mondo kiel la jaro en kiu la homaro komprenis, ke mondaj defioj, kiel la koronvirusa pandemio postulas komunajn respondojn en konsento kaj kunlaboro. En ĉi tiu jaro la parolantoj de Esperanto ankoraŭ pli firme devas deklari al la mondo siajn valorojn, ke homoj kaj popoloj estas egalaj kaj ke interkompreniĝo, toleremo kaj kunlaboro inter ĉiuj estas eblaj kaj esencaj.

• Mikaelo Bronŝtejn

1. Prefaceto

En 1972 post diplomiĝo mi venis al antikva urbeto Tiĥvin, Leningrada regiono, por ekofici kiel inĝeniero pri elektro en la granda uzino, viviganta la tutan urbon.
Apude (distanco de 200 km laŭ la rusa skalo estas apudeco), apude situis la grandurbo – Leningrado, tie bolis kaj bobelis esperantista vivo en kelkaj kluboj. Estis ĝojiga fakto por mi. La ensemblo “Eterna muziko” prezentis en Esperanto kantaĵojn el la epoko de caro Petro la Granda. En la fama Domo de verkistoj dum la famaj buŝaj almanakoj “Unuafoje en la rusa” estis prezentata ankaŭ Esperanto-poezio. Leningrada Esperanto-teatro, konsistanta el kekaj ĉarmaj kaj talentaj junaj aktoroj, ĉiujare, aŭ eĉ dufoje en unu jaro ĝojigis la publikon pli-malpli amasan per novaj teatraĵoj “Hamleto”, “Gabrovaj ŝercoj”, Ĉehov… Kaj ĉefe – okazadis regulaj kunvenoj de esperantistoj en la loko ege impona, en la Kavalira halo de la Palaco de amikaj ligoj kun eksterlando, kiun la esperantistoj ricevis dank’ al klopodoj de eminenta esperantisto kaj urbano estimata de lokaj oficialuloj - Simeono Podkaminer. Malgraŭ la “ferkurtena” epoko eĉ la tiama prezidanto de UEA, Humphrey Tonkin bonŝancis viziti Leningradon por semajnfino kaj sukcese prelegi por konsiderinde amasa esperantista publiko.
Krom la regiona ĉefurbo signoj de E-vivo estis troveblaj apud la finna landlimo, en Viborg, kie pli-malpli aktive funkciis esperantista grupeto. Unuopuloj, posedantaj la lingvon, loĝis ankaŭ en kelkaj aliaj urbetoj de la regiono; fojfoje ili partoprenis en la leningradaj eventoj.

La unua vicprezidanto de UEA Fernando Maia Jr. estis elektita kiel la Esperantisto de la Jaro.

Foto de Anna Striganova

Hodiaŭ, la Nobelpremion pri literaturo ricevas la usona poetino Louise Glück (https://eo.wikipedia.org/wiki/Louise_Gl%C3%BCck). Bedaŭrinde ne ekzistas Esperanto-tradukoj de ŝiaj verkoj. La libroservo de UEA tamen ofertas librojn de pluraj iamaj premiitoj:

Andrić, La Ponto super Drino (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=9635);
Beckett, Lulkanto (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=4168);
Brodskij, De nenie kun amo (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=6543);
Camus, La fremdulo (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=4590);
Faulkner, Du noveloj (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=944);
Grass, Egaligo de ŝarĝoj (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=7161);
Grass, La lada tambureto (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=6372);
Hamsun, Victoria (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=2496);
Hemingway, La Neĝoj de Kilimanĝaro (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=6704);
Hemingway, La oldulo kaj la maro (https://katalogo.uea.org/katalogo.php?inf=5222);