En 2024 Esperanto-Asocio de Bri­tio gajnis la premion Infanlibro de la Jaro en la Belartaj Konkursoj de UEA pro la libro Doktoro Zamenhof kaj la lingvo de espero, pro kio EAB rajtas je premio de 546 €. Nome de EAB la eldonisto Tim Owen decidis donaci tiun premion al la Fondaĵo Afriko por subteni la distribuadon de libroj al Afriko.
UEA regratulas kaj kore dankas al Tim Owen kaj EAB pro la malavara ago, kiu rekonfirmas ilian mision por kulturo kaj edukado en Esperanto!

Estis aljuĝitaj la agnoskoj (premioj kaj honoraj mencioj) de la 75-a eldono de la Belartaj Konkursoj de UEA (BK). Gvidis la BK-ceremonion en la 109-a Universala Kongreso de Esperanto Vicprezidanto de UEA, Fernando Maia Jr., surbaze de materialo preparita de la sekretario de la BK, Miguel Gutiérrez Adúriz, kun subteno de Francisco Javier Moleón, plurfoje premiita en la BK, kiu voĉlegis la mikronovelon gajnintan la unuan premion – premion Paula Adúriz – “Enamiĝinto”, de Jorge Rafael Nogueras. Konceptis la ceremonion la sekretario kaj la prezidanto de la BK, respektive Miguel Gutiérrez Adúriz kaj Miguel Fernández (kiu registris videon). Okaze de la 75-a eldono de la BK estis ricevitaj entute 110 verkaĵoj. La agnoskoj estis:

BRANĈO POEZIO

Juĝkomisiono: Krys Williams, István Ertl, Mao Zifu.
Partoprenis 24 verkoj de 13 aŭtoroj el 10 landoj [6 el Azio, 1 el Ameriko, 17 el Eŭropo]
La unua premio estas aljuĝita al “Litera turo” de Evgenij Georgiev el Kazaĥio.
La dua premio estas aljuĝita al “Reveno” de Evgenij Georgiev el Kazaĥio.
La tria premio estas aljuĝita al “Mia lasta vizito” de Benoît Philippe el Germanio.

• Jérémie Sabyumva

Karaj partoprenantoj en la unua UK en Afriko, karaj geamikoj,

Kun granda plezuro mi bonvenigas vin hodiaŭ al ĉi tiu historia Universala Kongreso de Esperanto, la unua UK en Afriko! Ĉi tio estas grava momento por ni ĉiuj, esperantistoj kaj geamikoj de
Esperanto kaj de ĝiaj idealoj de komunikado, paco kaj unueco tra la mondo.

Esperanto, kreita de d-ro L. L Zamenhof por transcendi lingvajn barojn, ofertas al ni la ŝancon kunveni ĉi tie, sendepende de niaj originoj kaj kulturoj. Ni venas el diversaj landoj, kun diversaj lingvoj kaj tradicioj, sed ni ĉiuj kunhavas komunan revon: tiun de mondo, kie regas interkompreniĝo kaj kie ĉiu povas esprimi siajn pensojn kaj sentojn sen malhelpo.

Dum ĉi tiu kongreso, ni havos la ŝancon interŝanĝi niajn ideojn, partopreni en riĉigaj laborrenkontiĝoj kaj ĉeesti inspirajn konferencojn, prelegojn. Kune ni esploros la multajn aspektojn de Esperanto: ĝiajn kulturon kaj historion, kaj la eblojn per ĝi kreskigi interkulturan dialogon.

• Maximilian Iranghe
Urbestro de Aruŝo

Estimataj gekongresanoj, karaj esperantistoj!
Karibu Arusha, bonvenon al Aruŝo.
Por la urbestro de Aruŝo kaj por nia urbo estas honoro akcepti unuafoje en Afriko kaj en Tanzanio la Universalan Kongreson de Esperanto. Rimarkinda renkontiĝo, kiu ne nur kunigas personojn de diversaj horizontoj, sed ankaŭ festas la idealojn de paco, amikeco kaj reciproka interkompreniĝo.
La emo de la Esperanto-movado kontribui al mondo pli sana kaj pli varia, estas subtenenda. Tanzanio estas grundo, kie ĝermas ĉiuj faligitaj bonaj semoj. Nia lando estas ideala loko por diskuti la temon “Homo, lingvo kaj medio por pli bona mondo” kaj esplori la profundajn ligojn inter nia interagado kun nia natura medio kaj nia kapablo komuniki kaj kunlabori kiel homoj.
Profitu ĉi tiujn tagojn de interŝanĝoj, debatoj kaj renkontiĝoj por plifortigi la ligojn, kiuj kunigas nin preter vortoj. Kune, ni povas konstrui estontecon, kie ĉiu voĉo estos aŭdata, kie ĉiu kulturo estos respektata kaj kie ĉiu individuo povos esprimi sin libere, en la lingvo de sia elekto.

• D-ro Hassan Abbasi
Konstanta Sekretario de la Ministerio pri Turismo

Bonvenon al Tanzanio!

Mi bonvenigas vin al Tanzanio, kaj bonvenigas vin al nia bela urbo Aruŝo.
Estas granda honoro bonvenigi vin ĉi tie en la urbo Aruŝo, kie kunvivas diverslingvaj kaj diverskulturaj homoj de diversdevenaj landoj.
Por Tanzanio estas honoro akcepti vin, kaj gastigi tiun ĉi eventon, kiu estas ne nur okazo por profundigo, studado kaj interŝanĝo de konoj, sed ankaŭ por renkontiĝo, festado, dialogoj kaj turisme-rilataj programeroj.
La fenomeno Esperanto instigas min reliefigi la rolon de via organizo, celantan al la kreado de pontoj inter multaj kulturoj kaj al pli harmonia komunikado inter popoloj. Kreita en 1887 de Ludoviko L. Zamenhof, Esperanto estas unu­iga kaj inkluziva lingvo. Ĝi travivis du mondmilitojn, aldone al persekutaj epizodoj celintaj Esperantistojn, kaj daŭre estas parolata pli ol 130 jarojn poste. Temas pri impresa rezistemo kaj pri nemalpravigebla pruvo, ke unuiĝo kaj amo inter popoloj estigas forton.

• Margaret Zaleski-Zamenhof

Karaj kaj estimataj kongresanoj, gastigantoj, geamikoj, organizantoj, kiel ano de la familio Zamenhof mi fiere salutas vin kaj deziras al ĉiuj riĉan kaj sukcesan kunestadon.

Bedaŭrinde, ĉi-jare, ne eblas por mi fizike ĉeesti nian renkontiĝon. Tamen, mense mi estas kun vi, tial mi ĝoje sendas ĉi tiun mesaĝon.

Dank’ al modernaj rimedoj, hodiaŭ eblas esti kune malgraŭ la grandegaj distancoj, malgraŭ diferencoj en horzonoj. Mirinde estas observi sciencfikciajn revojn realiĝi. Ni, homaranoj, kapablas atingi niajn revojn, eĉ kiam ili ŝajnas tute fantaziaj.

Kion ni bezonas, por atingi niajn plej eksterordinarajn revojn?

Ni bezonas celon, ni bezonas grandegan deziron sukcesi. Ni bezonas, ke nia celo estu la plej grava afero en nia vivo. Ni bezonas koncentriĝi kaj uzi nian plenan energion por ke la revo fariĝu realo.

• Mireille Grosjean

Saluton al ĉiuj!

Mi ne membras en la Estraro de ILEI. Mi estis prezidanto de ILEI dum ok jaroj. Nun ne plu. Mi ĝojas anonci al vi nun, ke estas nova kapabla Estrarano de ILEI el Afriko, Patrick Manirakiza sekciestro de Burundo kaj kunordi-ganto de la Afrika Komisiono de UEA, kiu zorgos precipe pri Afrika Agado. Sed la Estraro de ILEI daŭre petis, ke mi reprezentu la Ligon ĉi tie por substreki la kontinuecon de la Agado de ILEI por Afriko tra la jaroj.

Nelson Mandela diris: ’’La plej potenca armilo por ŝanĝi la mondon estas EDUKADO’’.

Afrika Unio deklaris la jaron 2024 JARO DE EDUKADO. La unua tanzania prezidento Julius Kambarage Nyerere tre atenteme zorgis pri la enhavo de la instruprogramoj en la lernejoj. Li subtenis la lokajn lingvojn, abunde disvastigis la uzon de la svahila lingvo. Li organizis, ke infanoj en la lernejoj malkovru novajn agrikulturajn metodojn, kaj tiuj infanoj alportis tiujn novajn farmanierojn al siaj familioj. Tiel agrikulturo bone evoluis. Li provis kunmeti disajn vilaĝojn por konstrui en ĉiu el ili lernejon kaj sanservon. Li estis la unua ŝtatestro, kiu aperis en Unuiĝintaj Nacioj surhavante afrikstilajn vestaĵojn. Li estis fiera afrikano, saĝa kaj efika. La nuna mondo bezonas tiajn ŝtatestrojn.