La Arbar-parko Kenzju: akvofarba historio

• Anna Striganova

Mijazaŭa Kenĵi: La Arbar-parko Kenzju
Pentristo: Sueyoshi Yoko
Eldonejo Budori, 2014, 42 p.
Prezo ĉe UEA: € 45,00

Estas iom strange verki recenzon, kiu estas pli-malpli samlonga kiel la libro mem.
Sed mi pli bone komencu de la komenco, ĉu? Mi trarigardis la buntajn tablojn de la libroservo en Lille, kaj mian atenton kaptis bildkarto, iel kuŝanta inter porinfanaj libroj. Facila akvofarba pentraĵo kun arboj kaj infanoj, pentrita sur ligneca fono, kvazaŭ mem kres­kis el pala ligna ornamo.

La aprilan numeron de la revuo Esperanto nun elŝutu senpage!

Revuo Esperanto. Aprilo 2017Kadre de la festado de la Zamenhof-Jaro, la unua numero de la redaktoroj Dima Ŝevĉenko kaj Anna Striganova estas libere elŝutebla de la revua retejo dum la tuta monato de aprilo.
La redaktora paro jam arde pretigas la majan numeron, se vi volos legi ankaŭ ĝin kaj la aliajn numerojn aperintajn kaj aperontajn en la jaro 2017, vi povas aboni la revuon rekte aŭ aliĝi al UEA ĉe: http://uea.org/alighoj/alighilo .

aprila_numero_reta_19_03.pdf 7.3 Mb [1906 elŝutoj]

2016: Kvar el la ses plej furoraj titoloj eldonitaj de UEA

Ekde 2011 la broŝuro Poŝamiko de B. Allée & K. Kováts okupas la unuan lokon inter la plej venditaj libroj de la jaro, kaj 2016 ne estis escepto. En la pasinta jaro ĝin sekvas la nova eldono de La danĝera lingvo de U. Lins, kiu aperis meze de la jaro ĝustatempe por la UK.
La finajn vendojn de la jaro influas ĉiam la vendoj de la kongresa libroservo. Estis, do, antaŭvideble ke 2016 ne estos tiel bona kiel 2015. Se en 2015 la vendoj sumiĝis je € 108 696, la vendoj de 2016 atingis nur € 83 104. Komparante ankaŭ la vendojn de la kongresaj libroservoj en la du jaroj, oni rimarkas ke la dumkongresajn vendojn influas ne nur la nombro de aliĝintoj, sed ankaŭ ilia pagipovo: en Lillo la kongresa libroservo vendis sume por € 47 833,75, dum la kongresaj vendoj de Nitro atingis nur € 15 611,75. Tamen, la eksterkongresaj vendoj estis pli altaj en 2016 ol en 2015. La situacio en la nuna jaro preskaŭ certe ne estos pli bona.

Iam, kiam la bardo renkontis la vagabondon...

• Fernando Pita
Mendi en la katalogo de UEA
Ĉar la esperanta libro-merkato estas disigita tra la mondo, kaj, ĉar esperantaj libroj nur pogute disvendiĝas, ne estas strange trovi, ĉe niaj libroservoj aŭ kongresaj librobudoj, “novajn” verkojn jam de jaroj eldonitajn, kun flaviĝantaj paĝoj pli-malpli bone protektitaj de eksmodaj kovriloj, kies grafika fasonado, koloroj kaj litertipoj ĉiam perfidas la fakton ke, se ĝia enhavo povas esti ja novaĵa, la papera objekto mem, malfeliĉe, jam survojas al brokantejo. Pro tio, ĉiu esperanta libro kiu fuĝas al tiu modelo rapide altiras ĉies atenton, ĉar ĝi ja montriĝas kiel refreŝiga blovado en tiel monotona pejzaĝo.
Tia estis la sensacio travivita de mi, kiam mi hazarde eltrovis Iam, kiam...: la pejzaĝa pentraĵo en la kovrilo, kvanvam en difekta perspektivo, igis min trafoliumi la enhavon... Tamen, indas konfesi ke mi estis ankaŭ scivolema rilate al la ina nomo de la aŭtoro; nomo kiun mi, aŭtomate, kvazaŭ James Bond, mense ripetis, ĉar finfine mi neniam antaŭe estis aŭdinta pri tiu Bruna, Bruna Ŝtono!

Paĝoj