Miguel Fernández deklamas en esperanto, kun bildoj kaj muziko, la poemon "Fontanoj de Granado" (Las fuentes de Granada) de Francisco Villaespesa.

La Centro de Esploro kaj Dokumentado (CED) estas branĉo de UEA, fondita en 1952 de Ivo Lapenna, kaj respondeca pri scienca esplorado pri la fenomeno Esperanto, ĝia movado kaj komunumo, kaj ĝia videbligo en sciencaj kaj intelektulaj rondoj ekster la movado.

En aŭgusto 2020 Humphrey Tonkin, la direktoro de CED dum pli ol kvar jardekoj, transdonis sian gvidan postenon al Mark Fettes. Kunlaborantoj jam de multaj jaroj, la du universitataj profesoroj kaj eksprezidantoj de UEA interkonsentis pri la elprovo de nova organiza formo por tiu plej longdaŭra esplora centro de la Esperanto-movado.

CED nun konsistas el Konsilantaro, kiun nomumas la Estraro de UEA. En ĉi tiu momento, tiu Konsilantaro konsistas el jenaj homoj: Xavi Alcalde, Irene Caligaris, Renato Corsetti, Mark Fettes, Guilherme Moreira Fians, Michele Gazzola, Federico Gobbo, Kimura Goro, Alessandra Madella, Mélanie Maradan, A Giridhar Rao, Orlando E. Raola, Ida Stria, Angela Tellier, Humphrey Tonkin kaj Bernhard Tuider.

esfconnected.org informas pri la laboro, servoj, atingoj, ktp de ESF, kiel publika vizaĝo de la fonduso al la klera ekstera mondo. Artikoloj estos verkitaj de la estraro,subtenantoj, la konsilantaro, organizantoj de simpozioj, kaj apartaj invititoj.

Aperis la nova numero de la revuo "Turka Stelo".
Ĝi estas rekte legebla en la reto:
https://esperantoturkiye.wordpress.com

La prezento de Lee Jungkee.

Por novembro sinjoro Novembro tradukis simplajn rakontojn el la historio de Portugalio.
Dum la tuta monato aĉetu lian Iam en Portugalio kun sesona rabato, sendepende de kvanto.

• Bert de Wit

De la 1a ĝis la 8a de aŭgusto okazis la Virtuala Kongreso de Esperanto. Entute 1852 personoj aliĝis laŭ la listo de partoprenantoj!
La programo daŭris preskaŭ ĉiujn 24 horojn de tago. Tio estas logika, ĉar oni vivas en diversaj kontinentoj kaj do diversaj horzonoj. Tamen la ĉefaj programeroj ofte okazis en eŭropaj tempoj.
En la programo estis ripetaj diskutgrupoj por ekz.e kredantoj, ateistoj, ekologiemuloj, hundoŝatantoj, samseksemuloj, Oomoto, k.s. Samkiel en “fizika” kongreso..
En la programo estis ekz.e prelegoj pri la Esperanto-Movado kaj la Ligo de Nacioj, aŭtoraj duonhoroj (ekz.e Federico Gobbo pri la libro de Claudio Magris), pri la lernado de dua lingvo, pri interplanedaj vojaĝoj (Kongresa Universitato), k.t.p.
La tago de lernado okazis la 4an de aŭgusto kaj al ĝi kontribuis diverslandaj fakuloj, ekz.e Mireille Grosjean, Katalin Kováts, Ilona Koutny kaj Federico Gobbo. Interesa programo!
Kompreneble en virtuala kongreso oni ne povas tuj renkontiĝi kun geamikoj kiujn oni ne vidis dum longa tempo, oni ne povis komune manĝi kaj trinki en restoracio, sed aliflanke estis plezuro revidi homojn per la interreto kaj babili kun ili en babilejoj. Okazis eĉ virtualaj ekskursoj tra diversaj famaj urboj. Kaj virtualaj koncertoj.
Mi notis kelkajn plusojn kaj minusojn pri virtuala kongreso ĉi sube

PLUS-PUNKTOJ
• Partoprenantoj ne bezonas vojaĝi, elspezi multan monon por atingi la kongreson kaj ili indulgas la medion.

• Partoprenanto povas manĝi, trinki, k.t.p. dum la programo okazas en interreto. Oni povas facile kombini sian propran tagprogramon kun tiu de la kongreso.
Oni povas partopreni kiam oni volas kaj oni povas poste spekti diversajn programerojn kiujn oni maltrafis (“spektaĵoj”). Oni metos tiujn poste en interreton. ILEI ekz.e havas specialan jutjuban kanalon en kiu oni povas (re)vidi kongresprogramerojn.