• Michela Lipari

Foto de Dovywiarda (Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported)

Andrea Bocelli estas tutmonde konata itala kantisto (blinda). Ni kuraĝis rekte kontakti lin kaj sendis ligon al Youtube, kie estas auskultebla la esprantigo de lia fama kanzono “Con te partirò” [kun vi mi forveturos].
Kaj jen lia respondo, kiun li rajtigas diskonigi tutmonde.

• Wu Guojiang

Pri la libro Kritika Biografio de Song Yunsheng

Lastatempe estas legebla nova ĉinlingva libro, kiu nomiĝas Kritika Biografio de Song Yunsheng, en nemalmultaj bibliotekoj en Ĉinio. S-ro Song naskiĝis la 5-an de aprilo 1943. Li povoscias kvar eksterlandajn lingvojn: anglan, rusan, japanan kaj Esperanton. Per ili li prezentis amason da eksterlandaj kulturoj al Ĉinio. Ĝis nun li jam verkis, tradukis, ĉefkompilis kaj eldonis pli ol 100 librojn koncernajn al literaturo, eknomio, eduko kaj tiel plu.

• Privas Tchikpe
Esperanto forte montriĝis ko­mence de la okdekaj jaroj en Afriko. Kon­tribuis al tio Hans Bakker, Ger­main Pirlot kaj aliaj. Ekde tiu epoko la mo­va­do evoluis el individuaj per­sonoj al fondo de kluboj, poste de landaj asoci­oj, kiuj aliĝis al UEA. Tiam ne ekzis­tis la reto. La unuaj esperantistoj devis sen­di siajn hejmtaskojn al Nederlando aŭ Belgio, atendi semajnojn por ricevi la sekvan taskon. La tuta afero estis mul­tekosta. Helika poŝto estis la nu­ra vojo por havi kontaktojn tra la mon­do. Por helpi al tiuj unuaj kuraĝuloj UEA kaj la eŭropaj instruistoj kontribuis al elspezoj por pagi la poŝtmarkojn. An­kaŭ kelkaj vojaĝoj estis pagitaj de UEA kaj de privatuloj, ĉar ekzistis nek skaj­po nek poŝtelefono.

• Valentin Melnikov
Tamošiūnienė, Inita; Koro sur man­plato; poemoj; 25 p. (nenu­me­ritaj); [Vilnius]; Juneco; 1981. (Mi­meo)

Tamošiūnienė, Inita; Versaĵoj sen da­toj; poemoj; 80 p.; Kaunas; 2005; Ry­to varpas. Prezo ĉe UEA: € 6,00.

Okaze de la brile organizita 90-a UK, en Litovio estis eldonitaj kelkdek libroj, inter ili ankaŭ poemaroj – kiuj plejparte tamen restis nerimarkitaj de nia legantaro. Unu tian poemaron – Apud Balta Maro de Emilija Rapka – mi recenzis en novembro 2017, nun ni rigardu la alian – Versaĵoj sen da­toj de Inita Tamošiūnienė.

• Mireille Grosjean
Afriko havas nun 1 200 000 000 da loĝantoj, simile kiel estas en Barato kaj Ĉinio. Ĉu ni povas di­ri, skribi, ke Esperanto brilas en Afriko? Certe ne. En norda Af­riko magras nia movado, sed ne ĉiuj individuoj distanciĝas de nia lingvo tie. Sude de Saha­ro la situacio estas pli bona. Kiam afrikanoj aŭdas pri nia lingvo, ili interesiĝas. Ĉefe ili interesiĝas pri ĝi por akiri kontaktojn tra la mondo.

• Nikola Rašić
Zinko. David van Reybrouck. Trad. Piet Buijnsters. Hago: Internacia Es­­peranto-Instituto, 2017 (reviziita el­dono). 55p. 20cm.
Prezo ĉe UEA: € 7,50

La iama “lando” Neŭtrala Mo­resneto (ĉefurbo: Kelmis) estas jam ko­nata en la Esperanto-historio, kvan­kam nesufiĉe. Temas pri teritorio de 3,5 km2 inter Belgio kaj Germanio, kun kontakta punkto ankaŭ kun Ne­derlando (iam la sola kvarlanda land­limo), kiu restis nedividebla dum la pactraktadoj en Vieno, post la Na­poleonaj militoj en 1816. Ĝi ek­zis­tis ĝis 1920, do entute 104 jarojn.

• Ihor Drul
Mi konfesas pri mia sobra konscienco, ke la problemo de esperantigo de la toponimoj (t. e. de la propraj nomoj de geografiaj objektoj) estas la komplika same kiel la grava. Ĝi ne estas rapide solvebla, tamen estas nepre solvenda. Pri tio ĉi atestas la baraktado en tiu ĉi problemo dum jam pli ol 125 jaroj. Ne, oni ne povas diri, ke la esperantistoj ne povas transliterumadi la toponimojn. La Kreinto de Esperanto mem indikis plej gravajn principojn tiurilate, sed la problemo postulas pluan honestan kaj obstinan laboron.