La unua parto
• Emile Malanda

En Uvira

De Burundo la kunordiganto vo­jaĝis al Uvira (orienta DR Kongo). Okaze de la unua laborkunsido kun tieaj esperantistoj la kunordiganto pa­ro­lis pri la Esperanto-movado en la mondo kaj kiel firmigi ĝin en Afriko. Li emfazis pri la Esperanto-movado en DR Kongo informante ilin pri DKEA kaj DKEJO, ne konataj de multaj el ili. Sa­mokaze li insistis pri la Esperanto-instruado kaj parolis pri UEA, ĝiaj struk­turo kaj funkciado; pri la landaj asocioj kaj fakgrupoj aliĝintaj al ĝi; pri la Afrika Komisiono de UEA; pri la okazigo de Afrika Kongreso de Espe­ranto de UEA, ktp.

• Emile Malanda

La nuna kunordiganto de la Afrika Komisiono de UEA Emile Malanda, UEA-Estrarano pri Afriko Lee Jung­kee kaj la Ĝenerala Direktoro de la Centra Oficejo de UEA Martin Schäf­fer kunigis la ideojn por ebligi la rondvoja­ĝon de Emile Malanda tra tri landoj de Afriko; la celo de tiu plano estis malko­vri, sperti kun afrikanoj, renkon­tigi fizike regionajn kaj naciajn reprezen­tantojn, revigligi la Esperanto-agadojn, informi pri Esperanto diversajn lo­kajn or­ganizojn, klarigkampanji pri la aga­­doj de UEA ktp. Helpe de la UEA-Es­tra­ra­no pri Afriko s-ro Lee Jungkee, UEA ap­robis la planon realigi tiun rond­vo­jaĝon kaj la anonco pri la mon­ko­lek­to estis lanĉita de Lee Jungkee kaj Emile Malanda. Do, iom da mono ko­lektiĝis tra la Ĝenerala Direktoro Martin Schäf­fer. Nome de la Afrika Ko­mi­siono la kunordiganto dankis la mon-dona­cin­tojn, helpe de kiuj efek­tiviĝis la projekto.

• Valentin Melnikov
Nikolao Ĥoĥlov: Verda rido. Kabaredo.
Grafokom, Đurđevac, 2010, 35 p.
Prezo ĉe UEA: € 4,20

Ĉiuj literaturŝatantoj certe ko­nas la nomon Nikolao Ĥoĥlov (ofte oni skribas lian familinomon sen supe­r­signoj, sed laŭ la ruslingva prononco supersignoj necesas). Samaĝulo de Baghy kaj Kalocsay, arda aktivulo de Esperanto, li estis ruso kaj plejparton de la vivo vivis en Moskvo – sed la krea periodo de lia vivo, 1918-1928, pasis en Jugoslavio/Kroatio.

Revuo Esperanto: Vi esperantistiĝis en 1999. Kio instigis vin lerni la lingvon kaj ekaktivi en la movado?

A.K.: Tiam mi estis interŝanĝa stu­den­to en Berlino, malkovris la ling­von en lingvofoiro Expolingua. Mi ek­ler­nis la lingvon ĝenerale pro ling­vo-amo, spe­cife ĉar la budo en la foiro sukcesis kon­vinki min. Mi restis en la komunu­mo pro intereso al la asocia kaj komu­nu­ma vivo: la junularaj kaj nejunularaj kon­gresoj. Mi ekaktivis en la movado ĉar tuj sentis, ke la belan aferon indas dividi kun la mondo. Mi ne aktivis en iu ajn asocio. Aktivi en Esperantio estis maniero por kaj praktiki Esperanton, ĝui ĝin, kaj (a)socie aktivi por kontribui al ĝia dis­vastigo.

• Dima Ŝevĉenko,
Anna Striganova


Lahtio, kie okazos la 104-a Uni­ver­sala Kongreso de Esperanto, estas ur­bo en Finnlando, kiu havas ĉirkaŭ cent mil loĝantojn kaj estas la ĉefurbo de la regiono kun ĉirkaŭ ducent mil loĝantoj. Ĝi estas facile kaj oportune atingebla per oftaj trajnoj kaj busoj el Helsinki (inkluzive la rektan traj­non el la flughaveno de Helsinki) kaj Sankt-Peterburgo. La trajno estas reko­mendinda maniero por atingi la ur­bon pro tio, ke la trajnoj estas sufiĉe kom­fortaj kaj rapidaj. Tiel, depende de la tempo, el la flughaveno de Helsinki eblas atingi Lahtion ene de malpli ol horo aŭ 1 h. 21 min. maksimume.

• Valentin Melnikov
Emilija Rapka: Apud Balta Maro. Vilnius, 2005, 55 p. ISBN 9955539275.
Prezo ĉe UEA: € 4,50

Ĉi tiun libreton mi elektis ĉefe pro scivolemo. La ĉioscia retejo de Sten Johansson “Originala Litera­turo Espe­ranta” listigas ĝin, sed do­nas neniajn informojn pri ĝi, nek pri la aŭtorino Emilija Rapka (la ve­ra familinomo Rapkevičiūtė tro malfa­cilas por neli­tovoj).

Rezulte de diplomatiaj elpaŝoj en Novjorko kaj Ĝenevo, UEA elektiĝis por trijara periodo en la estraron de internacia kunordiga grupo de nere­gistaraj organizoj ĉe Unuiĝintaj Nacioj, konata per la mallongigo CoNGO (pron. “kongo”).
Pli formale “La Konferenco de NRO-j en Konsultaj Rilatoj kun UN”, CoNGO funkcias kiel tegmenta aso­cio por pli ol 500 organizoj, kiuj tenas konsultajn rilatojn kun ECOSOC, la Ekonomia kaj Socia Konsilio de Unu­iĝintaj Nacioj. La celo de CoNGO estas faciligi la partoprenon de NRO-j en la UN-sistemo kaj kunlabori kun UN por komunaj celoj, ekzemple la Celoj por Daŭripova Evoluigo.